Μιχάλης Π Μακρής, Αθανάσιος Κανίδης, Παντελής Ε Μακρής
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Οι καθ’ έξιν αποβολές εκτός των άλλων αιτίων τους από αρκετούς ερευνητές αποδίδονται και σε διαταραχές της αιμόστασης (αιμορραγικές ή και υπερπηκτικές). Φαίνεται ότι στο 1ο τρίμηνο της κύησης παρατηρούνται αποβολές που σχετίζονται κυρίως με αιμορραγική διάθεση (όπως ήπια νόσο Willebrand, ή ήπιες ελλείψεις άλλων παραγόντων της πήξης), ενώ αποβολές του 2ου ή 3ου τριμήνου αποδίδονται σε θρομβοφιλική διάθεση (όπως κληρονομική ή επίκτητη θρομβοφιλία π.χ. αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο).
Στα τελευταία 3 χρόνια προσήλθαν σε μας 91 γυναίκες για διερεύνηση των αιτίων των καθ’ έξιν αποβολών. Έκτοτε παρακολουθούμε την πορεία τους εφαρμόζοντας κατά το δυνατό αιτιολογική αντιπηκτική αγωγή (στο βαθμό που η αιτία αποδόθηκε σε κληρονομική ή άλλη θρομβοφιλική διάθεση) ή στο βαθμό που η αιτία ήταν πρώιμη αιμορραγική διάθεση (προς έλεγχο της αιμορραγικής διάθεσης χορηγήθηκε DDAVP.
Με σκοπό την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της εφαρμοσθείσας αιτιολογικής αγωγής καταγράφουμε την εμπειρία μας.
Υλικό : Μελετήθηκαν 91 γυναίκες με μέση ηλικία 33,9 ±4,8 έτη, που παρουσίασαν κατά μέσο όρο 2,9±1,3 αποβολές.
Μέθοδοι: Μελετήθηκαν όλοι οι δυνατοί παράγοντες αιμόστασης που μπορούν να ενοχοποιηθούν για διαταραχή της με την εφαρμογή των μεθόδων προσδιορισμού τους σε αυτόματους αναλυτές της DADE-Behring και της IL καθώς και πλήρης γονιδιακός έλεγχος με την εφαρμογή της strip assay της Vienna Lab μετά την εξαγωγή του DNA με το kit της Qiagen.
Αποτελέσματα: Μεταξύ των αιτίων που διαπιστώσαμε 11 γυναίκες ως ετεροζυγότες του FV Leiden, 9 γυναίκες ήταν φορείς της μετάλλαξης ΗΡΑ-1 (Gp-IIIa) μαζί με FV -HR2 3, μετάλλαξης 20210 G>A της προθρομβίνης σε μια γυναίκα, της μετάλλαξης του ινωδογόνου 455 G>A σε 2 γυναίκες, 2 γυναίκες παρουσίασαν έλλειψη της πρωτεΐνης S, 1 έλλειψη του παράγοντα ΧΙΙ, 1 παρουσίασε υποπλασμινογοναιμία, 3 γυναίκες είχαν αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και 8 γυναίκες είχαν αιμορραγική διάθεση (κυρίως ήπια νόσο Willebrand). Συνολικά σε 35 γυναίκες βρέθηκαν παράγοντες κινδύνου σχετικών με καθ’ έξιν αποβολές. Από τις γυναίκες αυτές 29 έγινε εφικτή μια αποτελεσματική κύηση σε 29 με τη χορήγηση άλλοτε αντιθρομβωτικής αγωγής (μΜΒΗ, ή αντιαιμοπεταλικών κυρίως ασπιρίνης) ή με τη χορήγηση του DDAVP από τις πρώτες εβδομάδες της κύησης που αποσκοπούσε στην αύξηση των επιπέδων του παράγοντα Willebrand. Στις υπόλοιπες γυναίκες δεν έγινε εφικτή μια αιτιολογική θεραπευτική προσέγγιση και κάποιες εγκατέλειψαν την προσπάθεια.
Σχόλιο : Γίνεται κατανοητό ότι η αιτιολογική διερεύνηση των καθ’ έξιν αποβολών από τον αιματολόγο που μπορεί να διερευνήσει πλήρως την λειτουργική και γονιδιακή πλευρά της αιμόστασης μπορεί να οδηγήσει σε αποτελεσματική κύηση.
Αναζήτηση μεταλλάξεων στο γονίδιο του VKORC1 σε Έλληνες ασθενείς
Μακρής Μιχάλης, Αμοιρίδου Βασιλική, Κανίδης Αθανάσιος, Κολιάκος Γεώργιος. Μακρής Παντελής.
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκη,ς Biohellenika haemostasis research unit.
Η χορήγηση της Warfarin ευθύνεται για το 10% όλων των προσελεύσεων στα νοσοκομεία εξαιτίας παρενεργειών που αποδίδονται σ’αυτήν. Οι προσελεύσεις εκδηλώνονται με ελάσσονες ή μείζονες αιμορραγικές εκδηλώσεις, ή με υποτροπή των θρομβωτικών επεισοδίων. Για την τελευταία ενοχοποιήθηκαν διάφοροι παράγοντες όπως η ηλικία, το ύψος, οι διατροφικές συνήθειες, οι αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων αλλά και γενετικές μεταλλάξεις που ενοχοποιήθηκαν για μεγάλη ευαισθησία στο φάρμακο καθώς επίσης και σε μεγάλη αντίσταση στο σκεύασμα. Για την αντίσταση ενοχοποιήθηκε μετάλλαξη στην εποξιδάση της βιταμίνης Κ (VKORC1), η παρουσία εμποδίζει την επίδραση της Warfarin ως αντιπηκτικού όπως και πολυμορφισμοί που σχετίζονται με μεγάλη ευαισθησία.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με σκοπό την αναζήτηση της μετάλλαξης VKORC1 σε ασθενείς που παίρνουν αντιβιταμίνες Κ.
Μελετήσαμε 145 άτομα, (105 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου χωρίς να έχουν πάρει κανένα αντιπηκτικό και 40 ασθενείς που παίρνουν αντιβιταμίνες Κ).
Μέθοδος: Απομονώθηκε το DNA με kit της Qiagen από ολικό αίμα (Blood mini kit). Εφαρμόστηκε Real-Time PCR με SYBR Green προκειμένου να ανιχνευθεί πιθανή παρουσία μετάλλαξης στο γονίδιο του VKORC1. Επίσης ελέγξαμε κλινικά δεδομένα (μεγάλη ευαισθησία σε μικρές δόσεις Sintrom) με την strip assay της ViennaLab που ανιχνεύει τον πολυμορφισμό Vkorc1 1639 G>A
Αποτελέσματα: Όπως γίνεται αντιληπτό από την εφαρμογή της RT PCR δεν είχαμε σημαντικά ευρήματα. Η σπανιότητα της μετάλλαξης στο γονίδιο αυτό εξηγεί αδυναμία αυτή.
Η εφαρμογή της ειδικής για τον πολυμορφισμό -1639 G>A strip assay της ViennaLab αποκάλυψε ασθενή ομοζυγώτη ΑΑ στον πολυμορφισμό αυτό (εξηγώντας έτσι τη μεγάλη του ευαισθησία στο Sintrom (1mg 5 INR).
Το εύρημα αυτό οδήγησε στην απομόνωση της καμπύλης τήξης του συγκεκριμένου ασθενή και έτσι διαπιστώσαμε για πρώτη φορά πολύ χαμηλό φθορισμό σε σχέση με φυσιολογικό άτομο.
Σχόλιο
Η ανεύρεση της μετάλλαξης που ενέχεται για τη μεγάλη αντίσταση στις αντιβιταμίνες-Κ, και του πολυμορφισμού του Vkorc1 που σχετίζεται με τη μεγάλη ευαισθησία ερμηνεύει θεραπευτικά προβλήματα στην παρακολούθηση των ασθενών.
Διερεύνηση του πολυμορφισμού 1173C>T του Vkorc1 σε θρομβοφιλικούς ασθενείς.
Καραναστάση Σ, Μακρής ΜΠ, Καλογερίδης Α, Κολιάκου Κ, Κολιάκος Γ, Μακρής ΠΕ
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Biohellenika co.
η από του στόματος αντιπηκτική αγωγή με αντιβιταμίνες Κ εφαρμόζεται στην κλινική πράξη σχεδόν αποκλειστικά για την πρόληψη και θεραπεία της θρομβοεμβολικής νόσου. Η αγωγή αυτή συχνά παρουσιάζει αιμορραγικά ή θρομβωτικά προβλήματα που σχετίζονται με τη σωστή ρύθμισή και παρακολούθησή της, αφού πολλοί παράγοντες φαίνεται ότι συμβάλλουν σ’ αυτό. Έτσι π.χ. η ηλικία, το βάρος σώματος, η διατροφικές συνήθειες αλλά και γενετικοί παράγοντες. Έχει παρατηρηθεί ότι τα αιμορραγικά προβλήματα είναι πολύ πιο συχνά. Στα πλαίσια της διερεύνησης των γενετικών αιτίων ρύθμισης της αντιπηκτικής αγωγής διαπιστώθηκε ότι ο πολυμορφισμός 1173 C>T και κυρίως η ομοζυγωτική του έκφραση (1173ΤΤ) σχετίζεται με συχνές αιμορραγικές εκδηλώσεις και ο λόγος είναι το ότι οι ομοζυγώτες έχουν αυξημένη ευαισθησία στις αντιβιταμίνες Κ, αυξάνουν την υποπηκτικότητα των ασθενών με πολύ μικρές δόσεις. Αντίθετα οι φυσιολογικοί (1173CC) απαιτούν σχεδόν διπλάσια ποσότητα των φαρμάκων αυτών προκειμένου να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Στα πλαίσια αυτών των διαπιστώσεων αποφασίσαμε να μελετήσουμε τον πολυμορφισμό αυτό σε θρομβοφιλικούς ασθενείς που βρίσκονται σε αγωγή με αντιβιταμίνες Κ.
Υλικό. Μελετήσαμε 194 άτομα από τα οποία τα 49 είναι φυσιολογικά (28 Α, 21Γ) και τα 135 ασθενείς (71 Α, 64Γ). Μέθοδος. Η εξαγωγή του DNA πραγματοποιήθηκε με το kit της Qiagen. Εφαρμόσαμε την κλασική τεχνολογία της PCR με primers που σχεδίασε η TIB MOLBIOL και στο προϊόν της PCR χρησιμοποιήθηκε το Hinf 1 ως περιοριστικό ένζυμο που μας χορήγησε η Roche Molecular Biochemicals. Τα προϊόντα της πέψης ηλεκτροφορήθηκαν σε αγαρόζη 2%.
Αποτελέσματα :
Από τα 49 φυσιολογικά άτομα 27 ήταν ετεροζυγώτες CT, 12 ομοζυγώτες CC και 10 ομοζυγώτες ΤΤ. Από τους 135 θρομβοφιλικούς ασθενείς βρέθηκαν 28 ομοζυγώτες ΤΤ, (οι οποίοι θεραπευόταν με 2.5±0.69 mg αντιβιταμίνες Κ ημερησίως) 71 ετεροσυγώτες CT (οι οποίοι θεραπευόταν με 3.5±0.9 mg ημερησίως) και 36 ασθενείς ομοζυγώτες CC (οι οποίοι θεραπευόταν με 4.25±0.9 mg ημερησίως).
Συμπερασματικά βρήκαμε ότι οι ομοζυγώτες ΤΤ είχαν ανάγκη σχετικά μικρές δόσεις από ότι οι άλλες δυο κατηγορίες. Σημειώνουμε ότι οι ασθενείς μας στο τρίχρονο διάστημα που τους παρακολουθούμε δεν παρουσίασαν αιμορραγίες ή θρομβωτικές υποτροπές.
η εικόνα αντιστοιχεί σε μερικά παραδείγματα από την ηλεκτροφόρηση των προϊόντων τηε PCR μετά την πέψη με το ένζυμο Hinf 1.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου